Chwała Kobiety

 

Kobieta jest pełna zachwytu wobec darów natury i łaski,

które nosi w sobie i odkrywa w innych,

a które są odbiciem chwały Boga samego!

I ciało i dusza każdego człowieka

promienieje Bożą chwałą i podobieństwem do Niego.

Kiedy kobieta podejmuje ten dar i z nim współpracuje,

jej piękno wnosi na świat chwałę Zmartwychwstałego!

 

Maryja była zachwycona spotkaniem ze Zmartwychwstałym.

Sama uczestniczyła w Jego chwale

poprzez wniebowzięcie.

Do tej chwały prowadziła Apostołów

i prowadzi dziś cały Kościół.

 

Jakim pięknem Bożej chwały  opromieniasz życie swoje i innych?

Jak nowe życie przyniesione przez Zmartwychwstałego

objawia się w Twojej codzienności?

 

Więcej przeczytasz w KSIĄŻCE

BÓL KOBIETY

 

Oczy kobiety są pełne bólu i współczucia,

kiedy pochyla się nad cierpieniem lub krzywdą drugiego człowieka.

Kiedy przeżywa stratę czy odejście kogoś bliskiego.

Kiedy sama zmaga się z chorobą lub cierpi niewinnie.

 

Maryja miała oczy pełne bólu,

kiedy widziała Syna swego odrzuconego, pogardzonego,

skatowanego, ukrzyżowanego, zabitego.

Widziała, nie mogła nic uczynić,

mogła „tylko”, albo „aż”

przy nim BYĆ!

 

Co jest motywem Twojego bólu, cierpienia, zmagania, walki duchowej?

W jaki sposób Maryja jest dla Ciebie Pocieszycielką i wsparciem

w przeżywaniu Twoich bolesnych tajemnic życia?

 

Wiecej przeczytasz w KSIĄŻCE

ŚWIATŁO KOBIETY

 

Oczy kobiety są pełne światła,

kiedy rozpoznaje swoją tożsamość

i odkrywa swoją własną tajemnicę.

Oczy kobiety błyszczą wewnętrznym blaskiem,

kiedy rozpoznaje w swojej codzienności

działanie Boga, które ją przemienia.

Ona cała jest pełna światła, kiedy karmi się

Jego Słowem i Ciałem.

 

Maryja odnajdywała światło w Słowach Boga,

które słyszała przez Anioła, innych ludzi,

a potem z ust samego Jezusa.

Ona promieniała cała tajemniczym światłem,

bo w Niej nieustannie płonął Duch Miłości.

Swoim życiem potwierdzała

głoszoną przez Syna Ewangelię.

 

Co ROZŚWIETLA Twoje życie i serce?

W jaki sposób Maryja wnosi światło Ewangelii w Twoją codzienność

i pomaga CI stawać sie  KOBIETĄ pełną ŚWIATŁA?

 

 

Więcej przeczytasz w KSIĄŻCE

RADOŚĆ KOBIETY

Pażdziernik, miesiąc różańca… Czas odkrywania z Maryją tajemic naszego życia, tych radosnych i tych promieniejących światłem a także tych bolesnych i pełnych chwały.

W tę pierwszą sobotę października i jednocześnie wspomnienie Matki Bożej Różańcowej pytamy Ją i same siebie: co znaczy być jak Ona Kobietą RADOŚCI?

 

(więcej…)

Sztuka podejmowania decyzji cz. 6

PODEJMIJ DECYZJĘ

 

Decyzja, nigdy nie daje nam 100% pewności. Co więcej, kiedy szala przesunie się z 50/50 % do 49/51% to już mamy światło w jakim kierunku podążać.

Nie będziemy w stanie podejmować ważnych i wielkich decyzji nco do naszego życia, jeśli najpierw nie nauczymy się wybierać małych rzeczy i spraw w naszej codzienności! Od tego treningu decyzyjności każdego dnia bardzo zalezy nasza sprawnośc ludzka i duchowa w rozeznawaniu i podejmowani coraz bardziej wolnych i odpowiedzialnych decyzji i wyborów.

(więcej…)

Sztuka podejmowania decyzji cz. 5

Zaryzykuj relację TOWARZYSZENIA

Kolejny krok, do którego zaprasza nas bł. Jakub Alberione to:

 

PORADŹ SIĘ

Czyli nie bądź sam ze swoimi refleksjami, zmaganiami, wątpliwościami, lękami, modlitwą… Opowiedz to komuś zaufanemu!

 

 

Ważne jest, aby na drodze podejmowania decyzji spotkać osobę, z którą można się konfrontować, której można zaufać, zwierzyć się z niepokojów, wątpliwości, pragnień… To może być kapłan, siostra zakonna, osoba świecka czyli ktoś, kto żyje w pełni swoim powołaniem i ma doświadczenie Boga, o którym może zaświadczyć.

 

 

Bardzo ważne jest w naszym życiu doświadczenie bycia nie tylko słuchanym, ale wysłuchanym przez kogoś. Dlaczego? Bo TYLKO WYSŁUCHANY SŁUCHA

Bycie przyjętym, rozpoznanym, kochanym za to KIM się jest, a nie JAKIM się jest rodzi pragnienie słuchania siebie i kształtowania własnego człowieczeństwa na wzór Jezusa Chrystusa!

Wtedy osoba bierze świadomie ODPOWIEDZIALNOŚĆ za własne życie, decyzje, konsekwencje  dokonywanych wyborów.

 

 

Oczym rozmawiać z osobą, która nam towarzyszy w rozeznaniu powołania i w podejmowaniu decyzji? Ważne jest, aby skonfrontować się w czterech głównych przestrzeniach naszego życia.

 

  • Przestrzeń TAJEMNICY

Jak patrzę na moją przyszłość, z lękiem czy ufnością? Dlaczego wybieram tę

drogę życia? W jakich wydarzeniach odczytuję Boże znaki mojego powołania?

Na ile poznałem siebie, mocne i słabe strony? Czy jestem wdzięczny? Za co?

 

  • Przestrzeń TOŻSAMOŚCI

Co mnie raduje, a co z trudem akceptuję (lub nie) w moim ciele, zdolnościach,

cechach charakteru, uczuciowości, w moim życiu duchowym?

Kto / co inspiruje mój projekt na życie? Jak staram się odpowiadać

na Boże zaproszenie w codzienności?

 

 

  • Przestrzeń PAMIĘCI

Jak jest moja postawa wobec przeszłości, wobec zranień czy krzywd?

Potrafię o tym rozmawiać? Za co jestem wdzięczny Bogu i ludziom?

 

  • Przestrzeń RELACJI

Jak buduję moje relacje z innymi? Co jest radością a co zmaganiem?

Czy jestem przejrzysty w towarzyszeniu? O czym najtrudniej mi rozmawiać?

Kim jest dla mnie Chrystus? Jak buduję relację z Nim?