Bł. Jakub Alberione

Założyciel  Rodziny św. Pawła

 

Oto on: pokorny, cichy, niestrudzony, zawsze uważny, zawsze skupiony na myślach biegnących od modlitwy do dzieła, zawsze gotów podążać za znakami czasu, czyli najnowszymi sposobami docierania do ludzkich dusz. Nasz ksiądz Alberione dał Kościołowi nowe formy wypowiedzi, nowe środki dające siłę i zasięg jego apostolstwu, nowe możliwości i nową świadomość ważności i skuteczności jego misji we współczesnym świecie i przy użyciu nowoczesnych środków.

Paweł VI

Bł. Jakub Alberione do sióstr Apostolinek

Konsumować życie dla powołań

Konsumować życie dla powołań

Błogosławiony Jakub Alberione do Apostolinek Pierwszym elementem, który stanowi świadomość powołaniową, o którą prosimy i mamy nadzieję w Panu, że...

Służyć Kościołowi

Służyć Kościołowi

„Problem przyszłości jest problemem każdego młodego człowieka. Pomimo, że nie jest dość rozpatrywany i brany pod uwagę, stanowi w głębi rzeczy...

Prorok mediów masowych

Film dokumentalny poświęcony bł. Jakubowi Alberionemu – założycielowi Rodziny Świętego Pawła, a w niej Towarzystwa Świętego Pawła. Ten włoski kapłan żyjący w latach 1884 – 1971 stał się gorliwym apostołem środków społecznego przekazu, wykorzystanych dla głoszenia Ewangelii. Przez samych internautów został wybrany też, patronem internetu

Bł. J. Alberione. Apostoł naszych czasów

Prezentacja o bł. Jakubie Alberione

Msza Święta bł. Jakuba Alberionego

Msza Święta bł. Jakuba Alberionego, odprawiona 1 grudnia 1954 roku w nowo poświęconym sanktuarium „Królowej Apostołów” w Rzymie.

Życiorys bł. Jakuba Alberionego

Bł. Jakub Alberione urodził się 4 kwietnia 1884 roku w San Lorenzo di Fossano – maleńkiej włoskiej wiosce, w prowincji Cuneo. Przyszedł na świat jako piąte dziecko Michała i Teresy Alberione, którzy pracowali jako rolnicy na dzierżawionym przez nich polu. Ochrzczony 5 kwietnia i ofiarowany opiece Matki Bożej (z powodu swojego wątłego zdrowia), wzrastał w klimacie prostoty, ubóstwa, pracowitości i żywej chrześcijańskiej wiary przekazanej przez rodziców. Dar wiary otrzymany na chrzcie świętym i pielęgnowany w rodzinie szybko rozwijał się w duszy małego Jakuba. Przystąpił do I komunii świętej wcześniej od swoich rówieśników, a w wieku około 8 lat wyraził po raz pierwszy pragnienie zastania księdzem, odpowiadając na pytanie swojej nauczycielki pani Róży. Dzięki materialnemu wsparciu swojego wuja, po ukończeniu szkoły podstawowej w Cherasco, mógł rozpocząć Niższe Seminarium w Bra. Po przeżyciu krótkiego młodzieńczego kryzysu, kontynuował swoje przygotowanie do kapłaństwa w Wyższym Seminarium Duchownym w Albie. Właśnie tam jako 16-letni kleryk przeżywa na modlitwie przełom wieków z 31 grudnia na 1 stycznia 1900. Tej nocy w katedrze albejskiej klerycy na zmianę adorowali uroczyście wystawiony Najświętszy Sakrament. Jakub zatrzymał się na rozmowie z Jezusem cztery długie godziny. To spotkanie przemieniło całe jego dotychczasowe życie. Dzieląc się po latach tym doświadczeniem mówił: «Szczególne światło przyszło z Hostii, dając mu większe zrozumienie zaproszenia Jezusa: Przyjdźcie do Mnie wszyscy i zrozumienie potrzeby bycia apostołami dzisiaj, i głosząc Chrystusa nowymi środkami. Dlatego poczuł się głęboko zobowiązany, aby przygotować się do uczynienia czegoś dla Pana i dla ludzi, z którymi będzie żył w nowym wieku». Poczuł również, że nie będzie na tej drodze sam: «Wybiegając myślami do przodu, wydawało mu się, że w nowym wieku szczodre dusze czułyby to samo co on. Dlatego też Od tego momentu myśli te zdominowały naukę, modlitwę, całą formację; a idea na początku bardzo niewyraźna, rozjaśniała się i z biegiem lat stawała się konkretna». 29 czerwca 1907 roku przyjmuje święcenia kapłańskie. Przez rok pomaga w parafii Narzole, a po uzyskaniu doktoratu z teologii zostaje kierownikiem duchownym Seminarium w Albie. Rok 1910 przyniósł nowe Boże światło. Ks. Jakub zrozumiał, że osoby, z którymi powinien współpracować w dziele ewangelizacji, powinny być zakonnikami i zakonnicami, ponieważ poprzez całkowity dar z siebie i ciągłość misji pozostawaliby całkowicie dyspozycyjni dla potrzeb Królestwa Bożego. Zewnętrznym znakiem potwierdzającym to światło było powierzenie w 1913 roku ks. Alberione, przez Biskupa albejskiego, kierownictwa tygodnikiem diecezjalnym Gazeta di Alba (Gazety Albejskiej). W 1914 r. założył szkołę drukarską Małego Robotnika, która stała się zalążkiem przyszłego pierwszego zgromadzenia Rodziny świętego Pawła – Towarzystwa św. Pawła (Paulistów). Rok później ks. Alberione zaczął gromadzić wokół siebie pierwsze dziewczęta, z których powstanie Zgromadzenie Sióstr Świętego Pawła. Wierność Duchowi Świętemu poprowadziła Jakuba Alberione do założenia kolejnych 8 Instytutów i Zgromadzeń stanowiących dziś RODZINĘ ŚWIĘTEGO PAWŁA. Swoim duchowym synom i córkom ks. Alberione przekazał nową duchowość (zwaną dziś w kościele paulińską) z misją głoszenia Jezusa Chrystusa Mistrza, Drogi, Prawdy i Życia, z sercem św. Pawła i Królowej Apostołów na różnorodnych polach działalności: ewangelizacyjnej, duszpasterskiej i powołaniowej przy użyciu nowoczesnych środków społecznego przekazu. (Więcej informacji o poszczególnych Zgromadzeniach znajdziesz pod hasłem – Rodzina Świętego Pawła). Jezus Mistrz obficie błogosławił posłudze naszego założyciela. Już za swojego życia mógł się cieszyć obecnością i działalnością nowego zastępu apostołów i apostołek na wszystkich kontynentach świata. Pomimo słabego zdrowia do końca swoich dni pozostał oddany bez reszty Rodzinie świętego Pawła poprzez obecność, nauczanie, wsparcie, modlitwę i kierownictwo duchowe. Ks. Jakub Alberione odszedł po wieczną nagrodę przyobiecaną wiernym sługom 26 listopada 1971 roku. 27 kwietnia 2003 roku papież Jan Paweł II ogłosił go błogosławionym.