Bł. JAKUB ALBERIONE

Bł. Jakub Alberione urodził się 4 kwietnia 1884 roku w San Lorenzo di Fossano – maleńkiej włoskiej wiosce, w prowincji Cuneo. Przyszedł na świat jako piąte dziecko Michała i Teresy Alberione, którzy pracowali jako rolnicy na dzierżawionym przez nich polu. Ochrzczony 5 kwietnia i ofiarowany opiece Matki Bożej (z powodu swojego wątłego zdrowia), wzrastał w klimacie prostoty, ubóstwa, pracowitości i żywej chrześcijańskiej wiary przekazanej przez rodziców. Dar wiary otrzymany na chrzcie świętym i pielęgnowany w rodzinie szybko rozwijał się w duszy małego Jakuba. Przystąpił do I komunii świętej wcześniej od swoich rówieśników, a w wieku około 8 lat wyraził po raz pierwszy pragnienie zostania księdzem, odpowiadając na pytanie swojej nauczycielki pani Róży. Dzięki materialnemu wsparciu swojego wuja, po ukończeniu szkoły podstawowej w Cherasco, mógł rozpocząć Niższe Seminarium w Bra. Po przeżyciu krótkiego młodzieńczego kryzysu, kontynuował swoje przygotowanie do kapłaństwa w Wyższym Seminarium Duchownym w Albie. Właśnie tam jako 16-letni kleryk przeżywa na modlitwie przełom wieków z 31 grudnia na 1 stycznia 1900. Tej nocy w katedrze albejskiej klerycy na zmianę adorowali uroczyście wystawiony Najświętszy Sakrament. Jakub zatrzymał się na rozmowie z Jezusem cztery długie godziny. To spotkanie przemieniło całe jego dotychczasowe życie. Dzieląc się po latach tym doświadczeniem mówił: «Szczególne światło przyszło z Hostii, dając mu większe zrozumienie zaproszenia Jezusa: Przyjdźcie do Mnie wszyscy i zrozumienie potrzeby bycia apostołami dzisiaj, i głosząc Chrystusa nowymi środkami. Dlatego poczuł się głęboko zobowiązany, aby przygotować się do uczynienia czegoś dla Pana i dla ludzi, z którymi będzie żył w nowym wieku». Poczuł również , że nie będzie na tej drodze sam: «Wybiegając myślami do przodu, wydawało mu się, że w nowym wieku szczodre dusze czułyby to samo co on.

Dlatego też Od tego momentu myśli te zdominowały naukę, modlitwę, całą formację; a idea na początku bardzo niewyraźna, rozjaśniała się i z biegiem lat stawała się konkretna». 29 czerwca 1907 roku przyjmuje święcenia kapłańskie. Przez rok pomaga w parafii Narzole, a po uzyskaniu doktoratu z teologii zostaje kierownikiem duchownym Seminarium w Albie. Rok 1910 przyniósł nowe Boże światło. Ks. Jakub zrozumiał, że osoby, z którymi powinien współpracować w dziele ewangelizacji, powinny być zakonnikami i zakonnicami, ponieważ poprzez całkowity dar z siebie i ciągłość misji pozostawaliby całkowicie dyspozycyjni dla potrzeb Królestwa Bożego. Zewnętrznym znakiem potwierdzającym to światło było powierzenie w 1913 roku ks. Alberione, przez Biskupa albejskiego, kierownictwa tygodnikiem diecezjalnym Gazeta di Alba (Gazety Albejskiej). W 1914 r. założył szkołę drukarską Małego Robotnika, która stała się zalążkiem przyszłego pierwszego zgromadzenia Rodziny świętego Pawła – Towarzystwa św. Pawła (Paulistów). Rok później ks. Alberione zaczął gromadzić wokół siebie pierwsze dziewczęta, z których powstanie Zgromadzenie Sióstr Świętego Pawła.

Wierność Duchowi Świętemu poprowadziła Jakuba Alberione do założenia kolejnych 8 Instytutów i Zgromadzeń stanowiących dziś RODZINĘ ŚWIĘTEGO PAWŁA. Swoim duchowym synom i córkom ks. Alberione przekazał nową duchowość (zwaną dziś w kościele paulińską) z misją głoszenia Jezusa Chrystusa Mistrza, Drogi, Prawdy i Życia, z sercem św. Pawła i Królowej Apostołów na różnorodnych polach działalności: ewangelizacyjnej, duszpasterskiej i powołaniowej przy użyciu nowoczesnych środków społecznego przekazu. (Więcej informacji o poszczególnych Zgromadzeniach znajdziesz pod hasłem – Rodzina Świętego Pawła). Jezus Mistrz obficie błogosławił posłudze naszego założyciela. Już za swojego życia mógł się cieszyć obecnością i działalnością nowego zastępu apostołów i apostołek na wszystkich kontynentach świata. Pomimo słabego zdrowia do końca swoich dni pozostał oddany bez reszty Rodzinie świętego Pawła poprzez obecność, nauczanie, wsparcie, modlitwę i kierownictwo duchowe. Ks. Jakub Alberione odszedł po wieczną nagrodę przyobiecaną wiernym sługom 26 listopada 1971 roku. 27 kwietnia 2003 roku papież Jan Paweł II ogłosił go błogosławionym.