Odwaga REFLEKSJI
Pierwszym krokiem, do którego już bardzo konkretnie zaprasza Ks. Alberione młodych poszukujących sensu życia i drogi swojego powołania jest REFLEKSJA. Mówi on po prostu:
«POMYŚL»
Jak często myślisz o swoim życiu? O tym jaki/a będziesz za miesiąc, rok, pięć, dziesięć, trzydzieści lat?
Przerwij teraz czytanie i spróbuj puścić wodze fantazji. Wyobraź sobie, że masz już 70 czy 80 lat i z wdzięcznością patrzysz na swoje życie. Napisz list do Twojego przyjaciela / przyjaciółki opisując, co w Twoim życiu do tego sędziwego wieku już się wydarzyło. Pisz, myśląc, że miałeś wszelkie możliwości realizowania swoich pragnień i marzeń. Kim teraz jesteś? Co osiągnąłeś? Jakie odniosłeś sukcesy? Z jakich porażek czy trudności pobrałeś cenne lekcje życia i mądrości?
Po napisaniu, odłóż go, za dzień lub dwa. Potem przeczytaj ponownie. Co odkryłeś o sobie? Co cię zastanawia? Czego potrzebujesz, aby tak właśnie przeżyć swoje życie?
Młodość to piękny czas a jednocześnie trudny. Spotykają się w nim największe inspiracje z najtrudniejszymi oporami. Młodość to nie tylko okres wzrostu i wielopłaszczyznowego rozwoju, to także uprzywilejowany czas poszukiwania sensu życia, stawiania sobie najważniejszych i najtrudniejszych pytań, odnajdywania odpowiedzi, aby móc podjąć własne, odpowiedzialne i uszczęśliwiające decyzje.
Niestety dziś świat nie daje nam wielu możliwości spokojnej i pogłębionej refleksji. Z jednej strony otrzymujemy tysiące informacji, których nie jesteśmy w stanie zapamiętać nie mówiąc już o zastanowieniu się nad nimi! A z drugiej strony zauważamy, że współczesna kultura nie tyle stawia nam poważne pytania, co daje nam bardzo często już gotowe odpowiedzi na pytania i potrzeby nurtujące nasze umysły i serca. To sprawia niestety, że nie tylko nie szukamy własnych odpowiedzi, lecz nie stawiamy sobie w ogóle pytań.
Także z rodziną, przyjaciółmi czy znajomymi nasz kontakt często polega na wymianie informacji: co się u nas przydarzyło, co trzeba jeszcze zrobić, o czym pamiętać. Brakuje często pomiędzy nami głębokiej komunikacji własnych myśli, uczuć czy refleksji.
Potrzebujemy odwagi, aby się zatrzymać, wyciszyć, zasłuchać we własne myśli, uczucia i pragnienia.
Potrzebujemy u progu dorosłości znaleźć odpowiedź na najważniejsze w życiu pytania:
„Kim jestem? Po co żyję? Jakie są moje dary i talenty? Jak mogę stawać się darem dla innych? Po czym poznam, że Bóg mnie kocha? Kim jestem w Jego oczach? Do czego Bóg mnie zaprasza? Jaka jest droga mojego życia?”.
Odwaga stawiania sobie pytań dotyczących sensu i celu życia sprawia, że już nie naśladujemy biernie innych, lecz stopniowo, znajdując nasze własne odpowiedzi, poszerzamy osobistą, wewnętrzną wolność i zdolność do podejmowania decyzji.
Dlatego, tak ważna jest osobista refleksja nad samym sobą, swoim życiem, relacjami z innymi, budowaniem więzi z Bogiem.
Znajdź w tym tygodniu czas, aby najpierw spotkać się z samym sobą i spokojnie pomyśleć. Zbliżenie się do siebie pomaga potem zbliżyć się do Boga i drugiego człowieka, których pomocy i wsparcia potrzebujemy w podejmowaniu życiowych decyzji.
